جوشکار خیابان خیام

جوشکار خیام

جوشکار خیام  جوشکار سیار خیام    جوشکاری خیام   آهنگری خیام   آهنگر خیام   آهنگر سیار خیام

خیام

خیابان خیام، خیابانی در منطقه ۱۲ شهرداری تهران است. این خیابان شمالی-جنوبی از شمال به خیابان امام خمینی و از جنوب به خیابان شوش منتهی می‌شود. چهارراه گلوبندک در تقاطع این خیابان با خیابان پانزده خرداد و میدان محمدیه در تقاطع این خیابان با خیابان مولوی واقع شده‌اند. ورودی بازارهای دروازه نو، عباس‌آباد (مزینی) و پاچنار در این خیابان هستند. همچنین خط ۱ متروی تهران از این خیابان می‌گذرد و ایستگاه‌های متروی امام خمینی، پانزده خرداد، خیام، میدان محمدیه و شوش در این خیابان واقع شده‌اند.

در دوره قاجار این خیابان خیابان جلیل‌الملک، خیابان جلیلی و خیابان جلیل‌آباد خوانده می‌شد و در دورهٔ رضاشاه در جریان نام‌گذاری خیابان‌ها به نام شاعران ایرانی به خیام تغییر نام داد.

 

خیابان خیام
خیابان خیام
اطلاعات مسیر
طول	۳ کیلومتر (۱٫۹ مایل)
تقاطع‌های بزرگ
انتهای شمالی	خیابان امام خمینی
انتهای جنوبی	خیابان شوش سه راه خیام
موقعیت
شهرهای بزرگ	تهران بزرگ
سامانه بزرگراهی
بزرگ‌راه‌های ایران آزادراه‌ها

 

 

تهران قدیم از چهار محله تشکیل شده بود به نام‌های سنگلج، اودلاجان (عودلاجان)، بازار و چاله‌میدان. در زمان ناصرالدین‌شاه قاجار چندین محله تازه در تهران ساخته شد به نام‌های ارگ، چاله حصار، خانی آباد، جوادیه، قنات‌آباد، پاچنار، پامنار، یافت‌آباد، گار ماشین، گود زنبورک‌خانه، صابون‌پزخانه، گود عرب‌ها و دروازه قزوین. محله‌های دیگر شهر تهران بزرگ شهرری، تجریش، تهران‌پارس، تهران نو، نارمک، کَن و فرحزاد، طرشت نظام آباد و حسن‌آباد، بریانک، نازی‌آباد، کوی سیزده آبان، دولت‌آباد، کیان شهر می‌باشد. هنوز بسیاری از آن محلات با همان اسم و رسم قدیم وجود دارند. محله دولت که به دلیل نزدیکی با کاخ‌های سلطنتی به این نام خوانده می‌شد، خیابان‌های لاله‌زار، خیابان شاه‌آباد، خیابان استانبول، خیابان علاءالدوله (فردوسی) خیابان لختی (سعدی) خیابان واگن‌خانه (خیابان اکباتان) خیابان عین الدوله (ایران)، دوشان‌تپه (ژاله)، نظامیه (بهارستان) و دروازه شمیران را شامل بود.

محله عودلاجان (اودلاجان) تشکیل می‌شد از خیابان جلیل‌آباد (خیام) کاخ گلستان تا ناصریه (ناصر خسرو) و حدود مسجد شاه و شمال بوذرجمهری شرقی و پامنار و جنوب خیابان چراغ برق (امیر کبیر) و میدان توپخانه، که محله کلیمیان و و زرتشتیان مقیم تهران بوده‌است.

محله سنگلج که بخش اعظم و عمده آن را امروزه پارک شهر تشکیل می‌دهد، در گذشته یکی از مراکز مهم سیاسی بود و با اینکه در حال حاضر تقریباً از بین رفته ولی هنوز اشتهار تاریخی خود را از دست نداده.

چاله حصار یکی دیگر از محلات جنوب تهران بود که چون آن را خاکبرداری و خاکش را به مصرف حصار کشی تهران رسانده بودند، مقدار زیادی چاله گود مانند داشت، بعدها برای تخلیه زباله‌های شهر از آنجا استفاده می‌کردند.

چاله میدان نیز که قبلاً در دوره صفویه خاک آن را به مصرف حصارکشی تهران رسانده بودند، وضعی تقریباً مشابه چاله حصار داشت و محل تخیله زباله تهران به حساب می‌آمد، این محله محدود به جنوب بازار چهل تن و امامزاده سید اسماعیل و میدان مال فروش‌ها، میدان امین السلطان، گمرک، خانی آباد، دروازه غار و پاقاپوق (اعدام) بود.سفرنامه وگردشگری

محله تاریخی امامزاده یحیی واقع بین چهار خیابان ری، امیرکبیر، سیروس (مصطفی‌خمینی کنونی) و بوذرجمهری (۱۵ خرداد فعلی). خانه وزیر مختار فرانسه که سید حسن مدرس دوران نمایندگی مجلس را در آن سکونت داشت و همچنین خانه فخرالملوک در این محله واقع شده‌اند. کوچه امامزاده این محله قبلاً دارای یک درخت تنومند بسیار کهن بود که درون بدنه آن درخت محل کسب کفش‌دوز می‌شد. حمام‌های تاریخی متعددی در این محله بوده یا هستند مانند حمام گلشن، نواب و حمام کوچه هداوند مقابل مسجد هداوند در کوچه میرزا محمود وزیر در قسمت شمالی محله و محله درخونگاه.

شمال تهران
تجریش، نیاوران، قلهک، دروس، زرگنده، جماران، ازگل، لویزان، مینی سیتی، سوهانک، حسین‌آباد، پاسداران، اقدسیه، هروی، آجودانیه، محمودیه، فرمانیه، کامرانیه، داودیه، دزاشیب، جردن، الهیه، ولنجک، اوین، ظفر، درکه، ونک، زعفرانیه

شرق تهران
تهران نو، تهرانپارس، نارمک، شهرک امید، شهرک زیتون، سرخه حصار، پیروزی، گرگان، وحیدیه، حکیمیه، نیروی هوایی، نظام آباد، مجیدیه، حشمتیه، منصورآباد

غرب تهران
جنت آباد، پونک، شهرک آزادی، ستارخان، آریاشهر، شهر زیبا، شهران، طرشت، گیشا، چیتگر، شهرک اکباتان، کوی بیمه، تهرانسر، حصارک، آزادی، فردوس، دهکده المپیک، شهرک امیر کبیر، کن، وردآورد، شهرک گلستان، تهران ویلا، سعادت آباد، شهرک غرب، فرحزاد، چهار دیواری، جیحون، هاشمی، دامپزشکی، مهرآباد، سرو آزاد

جنوب تهران
مشیریه، شهرک مسعودیه، افسریه، خانی آباد نو، نازی‌آباد، نعمت‌آباد، یاخچی‌آباد، آذری، اتابک، خراسان، خزانه فلاح، خزانه بخارایی، مولوی، سیروس، دروازه غار، جوادیه، یافت‌آباد، شوش، شهرری، کوی سیزده آبان، دولت‌آباد، شهرک رسالت، بازار چینی فروشان، کیان شهر، یافت آباد

مرکز تهران
یوسف‌آباد، امیرآباد، عباس‌آباد، جلفا، خواجه عبدالله، بهارشیراز، زرتشت، بهجت‌آباد، تخت جمشید، تخت طاووس، سهروردی، آپادانا، توحید، جمهوری، نادری، استانبول، توپخانه، لاله‌زار، باغ صبا، فاطمی، آرژانتین، آذربایجان ، امیر بهادر ( محله) ، امیریه ، منیریه ، بازار تهران ، بازارچه طرخانی و سنگلج،

تاریخچه و معنی نام بعضی از محلات تهران
جماران: زمین‌های جماران متعلق به سید محمد باقر جمارانی از روحانیان معروف در زمان ناصر الدین شاه بوده‌است. برخی ازاهالی معتقدند که در کوه‌های این محله از قدیم مار فراوان بوده و مارگیران برای گرفتن مار به این ده می‌آمدند و دلیل نامگذاری این منطقه نیز همین بوده‌است و عده‌ای هم معتقدند که جمر و کمر به معنی سنگ بزرگ است و چون از این مکان سنگ‌های بزرگ به دست می‌آمده‌است، آن‌جا را جمران، یعنی محل به‌دست آمدن جمر نامیده‌اند.
لویزان: این منطقه از گسترش روستای لویزان و شیان شمیرانات بوجود آمده که دارای آب و هوای بسیار مطبوع در گذشته بود.

کامرانیه: زمین‌های این منطقه ابتدا به میرزا سعیدخان، وزیر امور خارجه‌تعلق داشت، و سپس کامران میرزا پسربزرگ ناصرالدین شاه، با خرید زمین‌های حصاربوعلی، جماران و نیاوران، اهالی منطقه را مجبور به ترک زمین‌ها کرد و سپس آن جا را کامرانیه نامید.

محمودیه : در این منطقه باغی بوده‌است که متعلق به حاج میرزا آقاسی بوده‌است و چون نام او عباس بوده آن را عباسیه می‌گفتند.

نیاوران:نام قدیم این منطقه گردوی بوده‌است و برخی معتقدند در زمان ناصرالدین شاه نام این ده به نیاوران تغییر کرده‌است به این ترتیب که نیاوران مرکب از “نیا” (حد، عظمت و قدرت)؛ ”ور” (صاحب) و “ان” علامت نسبت است و در مجموع یعنی کاخ دارای عظمت.

تهران‌نو : در زمان رضا شاه فرانسوی ها این محله را با نظم هدسی برای خود ساختند و پس از مدتی به سایر مردم فروختند و چون در آن زمان این محله جدید ترین و نو ترین محله تهران بود تهران‌نو نام گرفت. خیابان‌کشی این محله نظم هندسی دارد و خیابان‌های شمال غربی به جنوب شرقی آن با بهره‌گیری از واژه مهر به‌صورت مهربار، مهرافروز، مهرآور، مهرپرور و مهرآگین نام‌گذاری شده‌اند. البته پس از انقلاب ۱۳۵۷ دگرگون کردن برخی از این نام‌ها، این نظم نامگذاری را به‌هم زده‌است. تهران‌نو دارای پنج میدان به نام‌های آشتیانی، اطلاعات (از روی دفتر روزنامه اطلاعات که در حوالی آن میدان قرار داشت گرفته شده)، چایچی (از روی نام مهندس چای‌چی که مالک آن زمان اطراف آن میدان بوده گرفته شده)، لوزی (از روی شکل لوزی آن گرفته شده) و امامت یا میدان وثوق (از روی نام وثوق‌الدوله که دز زمان ناصرالدین شاه مالک خانه خای اطراف میدان بوده گرفته شده) است.

تهرانپارس: در دههٔ ۱۳۱۰ خورشیدی ارباب هرمز از بزرگترین سرمایه داران زرتشتی شهرکی در شمال شرق تهران ساخت و نامش را تهرانپارس گذاشت. سپس شمار فراوانی از زرتشتیان به آنجا کوچ کردند. ارباب هرمز با یاری چند تن از مهندسان نام‌آور خیابان بندی وجدول کشی آنجا را انجام داد. ساختار شهرسازی تهرانپارس برپایهٔ اصول شهرسازی نوین است که هم‌اکنون به عنوان یکی از بهترین طرح‌های شهری به‌شمار می‌رود. درگذشته بخش بزرگی از زمین‌های تهرانپارس از آن زرتشتیان بود. اکنون تهرانپارس بسیار گسترش یافته و در منطقهٔ ۴و۸ شهرداری تهران جای گرفته‌است. تهرانپارس دارای چهارمیدان است و شهرک‌هایی مانند شهرک امید، شهید بهشتی، فرهنگیان و پارس در آن واقع شده‌است. از خیابان‌های مهم آن بلوار تیرانداز، خیابان جشنواره، خیابان رشید، خیابان استخر و بلوار وفادار و پروین را می‌توان نام برد.
از آنجا که تهرانپارس درکوهپایه‌های جنوبی رشته کوه‌های البرز و نزدیک به پارک‌های جنگلی سرخه حصار و لویزان می‌باشد از آب و هوای خوبی برخوردار است. از یادمان‌های ارزشمند تهرانپارس که در فهرست آثار ملی ثبت شده‌است دو باغ و عمارت را می‌توان نام برد. یکی عمارت ارباب هرمز درباغ اناری واقع در خیابان استخر و دیگری رستم باغ با عمارت‌های کهن آن در فلکهٔ دوم تهرانپارس. رستم باغ که بدست ارباب رستم گیو ساخته شده نمونه‌ای از باغ‌های زیبایی است که زرتشتیان در کشورهند و چین نیز ساخته‌اند. تهرانپارس از شمال به بزرگراه شهید بابایی، ازجنوب به محله تهران نو و خیابان دماوند، از خاور به خاک سفید و از باختر به بزرگراه شهید باقری محدود می‌شود.

نارمک: نام محله‌ای واقع در شمال شرق تهران است. در گذشته دهی در ۹ کیلومتری جنوب شرقی تجریش و ۵ کیلومتری راه شوسهٔ دماوند به تهران بوده‌است.[۲]

محله شهرک زیتون: در سال ۱۳۶۵ جهت سکونت کارکنان وزارت کشاورزی ۲۴۰ هکتار از زمین‌های منابع طبیعی فاقد کاربری را با فروش به تعاونی مسکن شماره یک با تفکیک وارایه سند رسمی واگذار گردید. اختلاف سازمان محیط زیست با وزارت کشاورزی در واگذاری پس از رأی دیوان عدالت اداری به نفع مالکین والزام شهرداری تهران به صدور مجوز منازل ویلایی منتظر حمایت سازمان زمین شهری در ساخت منازل ویلایی در جهت توسعه پایدار شرق تهران می‌باشد.

محله نارمک تهران که به محله صد میدان معروف است، دارای ۷/۱۲ کیلومتر مربع مساحت و سه ناحیه شهری است. ۸۹ هزار و ۱۰۳ خانوار با ۳۳۶ هزار و ۷۷۲ نفر جمعیت دارد. این منطقه یکی از قدیمی‌ترین مناطق تهران است که در قدیم، نام آن ده نارمک بوده‌است، یکی از مناطق خوش آب و هوا و سردسیری تهران به‌شمار می‌رود. این محله که در ضلع شمالی محله تهران‌نو واقع شده، به همراه محله تهرانپارس در دههٔ ۲۰ توسط فرانسوی‌ها ساخته شد.

این محله دارای ۱۰۰ میدان سرسبز می‌باشد و میدان نبوت (هفت حوض) در نارمک حالت مرکزی و تجاری دارد و از شمال و جنوب به سی‌متری نارمک (خیابان آیت) و از شرق به غرب به خیابان گلبرگ متصل می‌شود. این محله دارای مسجدهای بسیار است که یکی از مساجد معروف مسجد جامع نارمک در خیابان سمنگان است. نارمکاز شمال به خیابان فرجام از غرب به بزرگراه امام علی و از شرق به بزرگراه باقری و از جنوب به خیابان دماوند و خیابان نظام آباد متصل می‌گردد. خیابان‌های مهم آن آیت، شهید ثانی (۴۵متری نارمک)، هنگام، رسالت، سامان، سمنگان، دردشت، فرجام و مدائن و قنبریان و خیابان شیرمرد … است.

این محله در سال ۱۳۳۰ شمسی برای سکونت فرهنگیان آموزش و پرورش ساخته شد.

ونک: نام ونک تشکیل شده‌است از دو حرف (ون) به نام درخت و حرف (ک) که به صورت صفت ظاهر می‌شود.

یوسف آباد:منطقه یوسف آباد را میرزا یوسف آشتیانی مستوفی‌الممالک در شمال غربی دارالخلافه ناصری احداث کرد و به نام خود، یوسف آباد نامید.

پل چوبی:قبل از این که شهر تهران به شکل امروزی خود درآید، دور شهر دروازه‌هایی بنا شده بود تا دفاع از شهر ممکن باشد. یکی از این دروازه‌ها، دروازه شمیران بود با خندق‌هایی پر از آب در اطرافش که برای عبور از آن، از پلی چوبی استفاده می‌شد. امروزه از این دروازه و آن خندق پر از آب اثری نیست، اما این محل همچنان به نام پل چوبی معروف است.

شمیران:نظریات مختلفی دربارهٔ این نام شمیران وجود دارد. یکی از مطرح‌ترین دلایل عنوان شده ترکیب دو کلمه سمی یا شمی به معنای سرد و «ران» به معنای جایگاه است و در واقع شمیران به معنای جای سرد است. همچنین در نظریه دیگری به دلیل وجود قلعه نظامی در این منطقه به آن شمیران می‌گفتند و همچنین برخی نیز معتقدند که یکی از نه ولایت ری را شمع ایران می‌گفتند که بعدها به شمیران تبدیل شده‌است.

فرحزاد:این منطقه به دلیل آب و هوای فرح بخشش به این نام معروف شد. البته نام اصلی آن «فره زاد» بوده و گویا به سبب پیدایش آب در آنجا آن را «توشه با عظمت» شمرده‌اند.[نیازمند منبع]

گیشا:نام گیشا که در ابتدا کیشا بوده‌است برگرفته از نام دو بنیان‌گذار این منطقه آقایان کینژاد و شاپوری می‌باشد.

منیریه:منیریه در زمان قاجار یکی از محله‌های اعیان‌نشین تهران بوده و گفته شده نام آن از نام زن کامران‌میرزا، یکی از صاحب‌منصبان قاجار، به نام منیر گرفته شده‌است.

داودیه (بین میرداماد و ظفر):میرزا آقاخان نوری صدراعظم این اراضی را برای پسرش، میرزا داودخان، خرید و آن را توسعه داد. این منطقه در ابتدا ارغوانیه نام داشت و بعدها به دلیل ذکر شده داودیه نام گرفت.

درکه:اگر چه هنوز دلیل اصلی نامگذاری این محل مشخص نیست اما برخی آن را مرتبط به نوعی کفش برای حرکت در برف که در این منطقه استفاده می‌شده و به زبان اصلی «درگ» نامیده می‌شده‌است دانسته‌اند.

دزاشیب (در نزدیکی تجریش):روایت شده‌است که قلعه بزرگی در این منطقه به نام «آشِب» وجود داشته‌است و در گذشته نیز به این منطقه دزآشوب و دزج سفلی و در لهجه محلی ددرشو می‌گفتند.

عقیده اهالی بر این است که به دلیل اهمیت آبادی قلهک.

پل رومی:پل رومی در واقع پل کوچکی بوده که دو سفارت روسیه و ترکیه را هم متصل می‌کرده‌است. عده‌ای هم معتقدند که نام پل از مولانا جلال‌الدین رومی گرفته‌شده‌است.

جوادیه (جنوب تهران):بسیاری از زمین‌های جوادیه متعلق به آقای فرد دانش بوده‌است که اهالی محل به او جواد آقا بزرگ لقب داده بودند. مسجد جامعی نیز توسط جواد آقا بزرگ در این منطقه بنا نهاده‌است که به نام مسجد فردانش هم معروف است.

سیدخندان:سید پیری دانا و شیرین سخن بوده که پیش گویی‌های او زبانزد مردم در سی یا چهل سال پیش بوده‌است. دلیل نامگذاری این منطقه نیز احترام به این پیرمرد بوده‌است.

فرمانیه:در گذشته املاک زمین‌های این منطقه متعلق به کامران میرزا نایب‌السلطنه بوده‌است و بعد از مرگ وی به عبدالحسین میرزا فرمانفرما فروخته شده‌است.

آجودانیه:آجودانیه در شرق نیاوران قرار دارد و تا اقدسیه ادامه پیدا می‌کند. آجودانیه متعلق به رضاخان اقبال السلطنه وزیر قورخانه ناصرالدین شاه بوده، او ابتدا آجودان مخصوص شاه بوده‌است.

اقدسیه:نام قبلی اقدسیه (تا قبل از ۱۲۹۰ قمری) حصار ملا بوده‌است. ناصرالدین شاه زمین‌های آنجا را به باغ تبدیل و برای یکی از همسران خود به نام آمینه اقدس (اقدس الدوله) کاخی ساخت و به همین دلیل این منطقه به اقدسیه معروف شد.سفرنامه و گردشگری

جوانمرد قصاب جنوب تهران جوانمرد قصاب نام یک شخصیت نیمه افسانه‌ای، نیمه تاریخی، و آرامگاهی (بقعه) در نزدیکی شهر ری است. محله پیرامون این بقعه نیز محله جوانمرد قصاب نام دارد. این محل بسیار زیباست و به نسبت بقیه جاهای تهران از آلودگی کمتری رنج می‌برد.

در برخی آثار کهن جغرافیایی و تاریخی نیز از مقبره جوانمرد قصاب یاد شده‌است و این گمان را پدیدمی‌آورد که شاید جوانمرد قصاب شخصیت تاریخی ناشناخته‌ای باشد. حمدالله مستوفی از مدفن او در ری و عبدالرزاق سمرقندی در ذکر وقایع از مدفن او در سرخس یاد کرده‌اند. به‌نظر قزوینی جوانمرد قصابِ مدفون در سرخس به جوانمرد قصابِ ری ربطی ندارد.[۴] امروزه نیز در جنوب تهران به سوی ری، در زمین‌های منصورآباد در منطقه بیستم شهرداری تهران بقعه‌ای به نام جوانمرد قصاب هست که به احتمال زیاد بعد از عهد فتحعلی شاه در (۱۲۱۲–۱۲۵۰) ساخته شده‌است.

ابیات لوحه قبرِ داخل بقعه نشان می‌دهد که صاحب آن را همان پیر افسانه‌ای صنف قصاب دانسته‌اند. محله اطراف بقعه نیز جوانمرد قصاب نام گرفته و قصه جوانمرد قصاب برای مردم این محل، معروف و مقبره او زیارتگاه است. مقبره‌های دیگری هم در برخی روستاها به نام جوانمرد قصاب وجود دارد [۶] و احتمال دارد همه آن‌ها مقبره‌هایی نمادین برای شخصیت افسانه‌ای جوانمرد قصاب باشند.[۳]

“‘شهرری”‘ ：راگا به ایران باستان یعنی شهر سلطنتی

 

————————————————————————————————————–
یکی از شیوه های ساخت سازه، جوشکاری است. هدف نهایی جوشکاری اتصال دائمی بین مواد است. فلز،سرامیک،کامپوزیت،پلیمروامثال اینهابااستفاده ازجوشکاری بهم وصل میشوند.این کار معمولا با حرارت دادن به ماده و سپس سرد شدن آن انجام می شود. اینگونه در نقطه تلاقی دو وسیله که قرار است به هم متصل شوند جوش ایجاد می گردد. البته جوشکاری ممکن است در دمای کمتری نیز انجام شود.

جوشکار سیار در انجام جوشکاری معمولا افزون بر اینکه فلز پایه را ذوب میکند؛ از یک مایع پر کننده محل اتصال نیز استفاده می کند. در واقع برای انجام این کار حوضچه­ای از مواد مذاب در محل اتصال تشکیل میدهد؛ این حوضچه سبب می شود هنگامی که دما کاهش یافت، اتصال محکمی به وجود بیاید. برای تولید جوش در برخی مواقع ممکن است که فشار در کنار گرما کاربرد داشته باشد. یک جوشکار سیار ماهر هرگز فراموش نمی کند که برای جلوگیری از آلودگی و اکسید فلز به محافظ نیاز دارد.

معمولا حرارت مورد نیاز در جوشکاری از منابع خاص و متنوعی تامین می شود. برخی از این موارد: لیزر، شعله گاز، قوس الکتریکی، اصطکاک، امواج فراصوت و پرتوی الکترون هستند. خوب است بدانید که در واقع قوس الکتریکی خالی کردن بار الکتریکی در هوا یا محیط های نارساناست. روش کار اینگونه است که جریان الکتریکی دو رسانا که غیر مستقیم باهم ارتباط دارند توسط هوا منتقل میشود. البته لازم به ذکر است که بگوییم این قوس به عوامل متعددی بستگی دارد: مثلا به هدایت الکتریکی محیط، ولتاژ و فاصله موجود بین اجسام رساناو عواملی مانند اینها.

جالب است بدانید که جوشکاری در مکان های مختلف انجام میشود. جوشکاری در هوای آزاد که امری رایج و طبیعی است؛ اما جوشکاری در خارج از اتمسفر زمین و زیر آب نیز صورت میگیرد.

 

خدماتی که یک جوشکار سیار میتواند ارائه بدهد چیست؟

جوشکار سیار معمولا تمام خدمات مربوط به جوشکاری را ارائه میکند. مهارت جوشکار سیاربا توجه به تجربه آن متفاوت است. یک جوشکار ماهر میتواند انواع ریزه کاری­ها و خرده کاری­های مربوطه را به خوبی انجام دهد. برشکاری انواع آهن و پروفیل نیز توسط جوشکار انجام میشود. معمولا محافظ های آهنی در و پنجره ها به جوشکاری نیاز پیدا میکنند؛ بدیهی است که برای تعمیر آنها حتما به یک جوشکار سیار ماهر نیاز داریم. جوشکار خدماتی از قبیل تعمیر و یا تعویض لولای در و پنجره را نیز انجام میدهد.

 

جوشکاری

معمولا جلو درب خانه ها جوی آب وجود دارد. برای بردن ماشین یا ویلچر بر روی پیاده رو یا داخل پارکینگ به پل نیاز داریم. جالب است بدانید که پل پارکینگ بر روی جوی آب نیز توسط جوشکار انجام می شود. امروزه در منازل و مکان هایی که نیاز به جداکننده فضا دارند آکاردئون استفاده می شود. نصب درب آکاردئونی نیز توسط جوشکار سیار انجام می شود. به طور کلی دایره وظایف و خدمات یک جوشکار سیار بسیار گسترده است. برای هر پروژه ای که نیاز به جوشکاری و اتصال داشته باشد میتوان به جوشکار مراجعه کرد. بعضی اوقات سیار بودن جوشکار امری مهم و ضروری به شمار می آید چرا که نمی شود مورد جوشکاری را به مغازه برد.

آلاچیق های فلزی کوچک و بزرگ که در پارک ها و پشت بام ها و حیاط خانه ها وجود دارد؛ توسط جوشکار ساخته می شود. در واقع قطعه های مختلف آلاچیق در همان مکان به یکدیگر جوش می خورد و محکم می شود. امروزه بسیاری از افراد سقف حیاط و یا پارکینگ را با پلی کربنات می پوشانند. ساخت این پوشش سقف حیاط و تراس و امثال اینها نیز توسط جوشکار سیارانجام می شود. بدون کمک گرفتن از جوشکار سیار ماهر و با تجربه تمام این کار ها لنگ می مانند. برای هرچیزی که در آن آهن به کار رفته و اکنون دچار مشکل شده است حضور جوشکار ضروری است.

جوشکار سیار ماهر:

در هر امری اصلی ترین و اساسی ترین چیز وجود مهارت است. دانش بدون مهارت در عمل اصلا کاربردی ندارد. نیاز است که یک جوشکار سیارخوب به تقویت مهارت و توانایی هایش بپردازد. امروزه در مکان های مختلف استفاده های متعددی از جوشکار خوب می شود. اگر شما مهارت خاصی را در جوشکاری خود تقویت کنید قطعا بازار پر رونقی خواهید داشت.

یک نمونه ساده و معمولی که برای شکل گرفتن آن به جوشکار نیاز است ساخت راه پله­های فلزی است. اینگونه که برخی نیاز دارند از حیاط به پشت بام راه پله­ای قرار بدهند تا به آسانی به آن دسترسی پیدا کنند. جوشکار سیار با توجه به خواسته شما اقدام به ساخت راه پله فلزی بی نقص می کند. ابعاد و اندازه پله ها و ارتفاع آن ها همه به عهده فرد سفارش دهنده است.

 

همیشه بر لبه دیوارهای منزل و یا استخرها نرده نصب می­شود. این نرده ها در جهت حفظ امنیت و کاهش خطر تعبیه می­شوند. استحکام میله­های آهنی موضوعی ثابت شده است اما جوشکاری منظم آن نیز امری مهم و حیاتی  است. همانطور که مشاهده می­کنید اطراف هر خانه و مکانی با آهن های مختلف پوشیده شده است. این نشان می­دهد که دیر یا زود به یک جوشکار سیار ماهر نیاز پیدا خواهیم کرد. حتی جک شکسته شده پارکینگ با استفاده از جوشکاری تعمیر می­شود.

وسایل مخصوص جوشکاری را خود جوشکار می­آورد و مشکل شما را در اندک زمانی حل می­کند. گاه مشکلی ایجاد می­شود که باید هرچه سریع تر به فکر رفع آن باشیم و به متخصص مراجعه کنیم. جوشکار برای آهن مانند دکتر برای بیمار است. با تفاوت در این که جوشکار در همان لحظه حال بیمار خود را به طور کامل خوب می­کند. گاه تنها کاری که نیاز است انجام دهیم اعتماد به یک جوشکار فرز و ماهر است.

روش های جوشکاری:

قبل از هر چیز باید بگوییمکهجوشکاریشغلخطرناکیاست.به صورتی کهممکناستسببسوختگی،آسیبهایچشمیومواردیازاینقبیلشود. پسنیازاستکهمحافظتدرمقابلاستنشاقگازهایسمیودودبهخوبیانجامشود. قبلازانجامهرکاری رعایتایمنیمهمتریننکتهاست. در ادامه به انواع روش هایی که یک جوشکار سیار از آنها استفاده می کند می پردازیم.

جوشکاری با اشعه الکترونی:الکترون ها در این روش با ولتاژ زیاد شتاب داده می شوند. از این الکترونها به عنوان باریکه متمرکز برای تامین منبع حرارتی جوشکاری یاد می شود. در این پرتو چگالی بالا است. باریک بودن منطقه تف دیده سبب می شود که جوشی با کیفیت بالا در آخر حاصل شود. جالب است بدانید که از این روش به عنوان یکی از اولین روش ها برای ساخت بدنه جنگنده ها استفاده شد.

 

جوشکاری با گاز:برای ذوب فلز در این روش به استفاده از انرژی مکانیکی رو می آوریم. روش کار این گونه است که یکی از قطعه ها با سرعت در حال دوران می باشد؛ اما قطعه دومی هم نیز وجود دارد که ثابت نگه داشته می شود. قطعه ای که دورانی میچرخد با قطعه ثابت تماس برقرار می کند. در نتیجه برخورد این دو، اصطکاک تولید می شود و این اصطکاک سبب ایجاد حرارت می شود. کم کم محل تماس دو قطعه در اثر این حرارت ذوب می شود. در آخر لبه هایی که تحت فشار قرار دارند با حرارت در هم له می شوند. بابکارگیریاصطکاکوگرمایتولیدیتوسطآن،جوشساختهمیشود. این سبک از جوشکاری در دسته فرایند های جوشکاری جامد قرار می گیرد.

جوشکار سیار در این سبک از جوشکاری لبه ها را ذوب نمی کند. اتفاقی که می افتد این است که لبه های تحت فشار، در همدیگر له می شوند. این عمل ممکن است با حرارت یا بی حرارت انجام شود.

صفر تا صد این کار:

معمولا قطعاتی که در صنعت تولید می شوند به صورت یکپارچه نیستند. این قطعات که از قسمت های مختلف تشکیل می شوند و به صورت های مختلف به یکدیگر متصل می شوند. جوشکاری در حیطه صنعت یکی از روش های وصل کردن ثابت است. با توجه به اینها کارکرد های تکنولوژیکی جوشکاری بسیار فراوان است. در کشور ایران سابقه جوشکاری بسیار گسترده است. بدیهی است که جوشکاری مانند هر شغل دیگری اصول خاص خود را دارد. جوشکار سیار با توجه به موقعیتی که در آن به جوشکاری می پردازد قوانین خاصی را رعایت می کند. امروزه قیمت آهن سیر صعودی را دنبال می کند و همین موضوع سبب اهمیت دادن به جوشکاری صحیح می شود. بدیهی است که اشتباه در ایجاد اتصالات سبب تخریب ماده اولیه می شود. از دست دادن ماده اولیه نیز هزینه های سنگینی را در پی دارد.

اتصالاتدائمیبهآندستهازاتصالاتگفتهمیشودکههیچگاهازهمجدانمیشوند. در واقع برای جدا کردن دو قطعه باید آن را ببریم و یا بشکنیم. مهم ترین نوع اتصال دائم همین جوشکاری است. پس اگر قصد اتصال دو قطعه را به صورت سفت و محکم به هم دارید حتما نیاز است که جوشکاری انجام دهید. وظیفه جوشکار سیار نیز برقرای اتصال دائمی بین دو قطعه مشخص شده از جنس خاص است.

 

کاربردهای جوشکاری و وظایف جوشکار سیار: 1- اتصال 2- بازسازی عیب های قطعه ها 3- بازسازی قطعاتی که مستهلک و فرسوده شده اند 4- ایجاد مواضع خاص البته با ویژگی های مد نظر مخاطب(بادامک، سوپاپ دود، دریچه سدها و…)

فرایند های جوشکاری

عمل اتصال جوشکاری به طور کلی با دو مکانیزم اصلی انجام می شود:

جوشکاری ذوبی و فرایند آن:

جوش دادن در این روش با منبع حرارتی انجام می شود. این منبع حرارتی می تواند قوس الکتریکی، شعله، لیزر، اشعه و… باشد. جوشکار سیار هنگامی که منبع حرارتی را حذف کند در آن قسمت ذوب شده، عمل انجماد و در نهایت اتصال صورت می گیرد. به منظم شدن مولکول ها و اتم ها در کنار هم انجماد می گویند. به این صورت کشش و چسبندگی خاصی بین اتم ها ایجاد می شود. بر اساس خواص مکانیکی جوش، جهت گیری اتم ها متفاوت یا یکسان خواهد بود. نکته بسیار مهم در این فرایند اتصال محکم دو تکه به یکدیگر است. جوشکار سیار هر چه در بکارگیری روش پیشرفته تر تلاش کند؛ منطقه کوچکتری ذوب می شود در نتیجه اتصال سریعتری برقرار می شود.

جوشکاریترمیتنوعدیگریازجوشکاریذوبیمیباشد. در اتصال ریل های راه آهن اکثرا جوشکاران از این روش استفاده می کنند. اگر علاقه مند به شناسایی این فرایند هستید حتما فیلم های مربوط به آن را ببینید.

جوشکاری غیر ذوبی و فرایند مربوط به آن:

عملاتصالدرجوشکاریغیرذوبیتوسطجوشکارسیاربااستفادهازفشاردادنوعوضکردنشکلورتمیگیرد.البته باید بدانید که این روش مخصوص فلزاتی نرم چون مس، آلومینیوم و نقره است؛ به دلیل نرمی این فلزات اتصال در دمای عادی نیز انجام می شود. بدیهی است که فلزات دیگر مانند فولاد را نمی توان در دمای عادی به حالت بخصوصی تبدیل کرد؛ یا حداقل می توان گفت که به راحتی چنین چیزی ممکن نیست. اما اگر روش انتخابی غیر ذوبی باشد، معمولا قطعه فولاد را تا 400 یا 500 درجه سانتی گراد گرم می کنند و سپس عمل اتصال را انجام می دهند. از جمله قدیمی ترین روش های جوشکاری میتوان از جوشکاری فورجی، پتکه ای و آهنگری یاد کرد.جوشکار سیار امروزه از روش های نوین برای کار استفاده می کند.

 

 

تجهیزات جوشکار سیار:

دستگاه جوش:در فرایند جوشکاری که توسط جوشکار سیار انجام می شود از چهار نوع مولد استفاده می شود. این چهار نوع مولد مربوط به دستگاه جوشکاری هستند؛ از مولد های رکتیفایر،ترانسفورماتور،دیناموموتورجوش در این فرایند استفاده می شود. جریان این آمپر در محدوده ای بین 50 تا 300 آمپر قرار دارد. در برخی مواقع خاص و یا در مواقعی که الکترودها خیلی باریک هستند به دستگاهی زیر 50 آمپر نیاز داریم. توجه به سیکل تناوب که در کاتالوگ دستگاه است نیز نکته مهمی به شمار می رود.

ابزار و وسایل کمکی:وسایل کمکی برای جوشکار سیار اهمیت دارند. وسایلی مثل برس، ماسک، پیشبند، انبر، کابل، گیره و امثال این موارد. در واقع ماسک شیشه تاری است که در جهت جلوگیری از آسیب رسانی امواج مضر به چشم استفاده می شود. خوب است بدانید که درجه تاری ماسک با توجه به موقعیت و نوع آمپر تغییر می کند. این درجه تاری به صورت نمره بیان می گردد.

الکترود:به طور کلی الکترودها دارای دو بخش هستند. بخش اول پوشش است که معمولا از مواد سرامیکی تشکیل شده است و بخش دوم هسته است که اغلب فلزی است. این الکترود ها که جوشکار سیار از آن ها استفاده می کند بر اساس نوع پوشش به چند دسته تقسیم می شوند. این تقسیم بندی شامل اکترودهای روتیل قلیایی، اسیدی، روتیلی، سلولزی و قلیایی می شود.

 

خیابان بلوار محله حوالی نزدیک جوشکاری آهنگری خدمات با تجربه ماهر حرفه ای استاد بزرگراه اتوبان میدان فلکه اول دوم سوم چهارم پنجم ششم یک دو سه چهار پنج شش فاز شماره تماس تلفن موبایل